VWG Alphen

Wegens de meivakantie waren een aantal vaste excursiegangers verhinderd, maar 7 enthousiaste leden wilden op een mooie, warme lentedag wel genieten van de vele vogels die Texel altijd te bieden heeft.

Eenmaal op de boot kwam de melding dat er morinelplevieren gezien waren en dat is een soort die we graag wilden zien. Bij aankomst niks te zien, maar wel volop zingende veldleeuweriken en mooie gele kwikstaarten. Na een tijdje zoeken, werden ze op een kale akker ver weg gevonden. Een groep van meer dan 10 morinelplevieren.

Een nog echt mooie polder is die van Waal en Burg. Fraaie, vochtige graslanden en erg bloemrijk met op sommige plekken ook volop orchideeën. Hier zagen we diverse kluten, mooie mannetjes kemphaan en o.a. jongen van de kievit en grutto.

In het voorjaar zijn de plasjes aan de oostkant van Texel een magneet voor vele meeuwen, sterns en kluten. Vele duizenden beesten broeden hier en zijn fantastisch te bekijken.  Hoogtepunten waren diverse dwergsterns en een mooie zomerkleed kleine strandloper.  Een lepelaar liet zich van dichtbij fraai zien en tussen de rotganzen zat ook nog een zwarte rotgans.

Een melding van de fraaie koningseider kwam binnen, dus een wandeling op het strand volgde. We zagen veel mooie mannetjes eider, maar de koningseider was niet te vinden. Wel veel badgasten die volop van de warme zon genoten.

In de bossen bij De Koog gingen we op zoek naar de Iberische tjiftjaf, de zuidelijke variant van onze tjif met een eigen kenmerkende roep. Na enkele minuten liet hij zich duidelijk horen en later ook goed zien.

De tijd vliegt natuurlijk tijdens zo’n dag en we wilden ook nog naar de noordkant van het eiland. Onderweg een stop bij de tulpenvelden om de gele kwikstaarten op de tulpen te zien. De gele kwikstaart zit graag tussen de bloemen en jaagt hier naar insecten. Als de felgekleurde vogels dan op de tulpen gaan zitten, is het echt genieten voor vogelaars en fotografen.  Op en top voorjaar!

Op het Renvogelveld naast de vuurtoren zaten ook weer gele kwikstaarten, maar na even zoeken werden hier ook de engelse en noordse kwikstaart tussen gevonden.  De kneu, grasmus en tapuit lieten zich tijdens een wandeling door de duinen nog even mooi zien.

Het was alweer einde van de middag en tijd om een hapje te eten, voor we weer afscheid moesten nemen van vogeleiland Texel.

Op een zomerse zondag in april vertrokken we met 8 personen richting Ridderkerk en Hendrik-Ido-Ambacht. De laatste jaren zijn hier een aantal nieuwe natuurgebieden gerealiseerd die we weleens met onze vogelwerkgroep wilden bezoeken.

Door afsluitingen van enkele afritten en N-wegen liepen we wat vertraging op, dus ietsje later dan gepland stonden we bij de Crezéepolder. De plek was verrassend omdat de kaartjes nog aangaven dat het vooral polderlandschap was, ze hebben het echter grotendeels afgegraven en  vol laten lopen met water.

De eerste vogels die zich lieten zien en horen waren diverse paartjes kleine plevier. Deze pionierssoort broedt hier op de kalere stukken grond. Ook een enkele bontbekplevier was aanwezig.

Al snel vloog er wat klein spul op en de kleur maakte het niet moeilijk om de soort te determineren. Ze waren namelijk felgeel, dus dit moesten gele kwikstaarten zijn. Met wat geduld kregen we deze prachtige beestjes enkele malen schitterend in beeld.

Op het water was het  vrij stil, waarschijnlijk had dit te maken met het getij, want de waterstand kan hier tussen hoog en laag water toch nog flink verschillen gaven de borden aan. Om de hoek van de dijk zaten enkele honderden sierlijke kluten, wat kieviten en tureluurs. Opeens was er paniek onder de kluten en waarschijnlijk kwam dit omdat op flinke hoogte een roofvogel overvloog. Helaas zagen we deze net te laat en konden we deze alleen nog op afstand en met tegenlicht zien. Even later de volgende roofvogel, een bruine kiekendief.

Door richting Hendrik-Ido-Ambacht, polder Sandelingen. In het oostelijke deel vind je enkele mooie rietveldjes waar we diverse rietvogels konden waarnemen. Volop aanwezig was de rietgors, waarbij de mannetjes vaak op een wat hoger punt hun lied lieten horen. Ook de rietzangers waren druk aan het krassen en imiteren vanuit het riet. De explosieve zang van de cetti’s zanger hoorden we ook al meteen bij aankomst en dit bleef de gehele tijd zo. De cetti’s zanger horen is geen probleem, zien meestal echter wel. Na een tijdje wachten zagen we hem enkele malen laag in een struik zitten.

Een van de meest geliefde rietvogels is de fraai gekleurde blauwborst. Deze konden we eerst niet vinden maar zat tijdens het kijken naar een grasmus opeens boven in dezelfde boom. Helaas met tegenlicht, maar toen iedereen wilde kijken vloog hij naar de andere kant tussen het riet. Hier kon je hem tussen de stengels door nog redelijk zien en liet hij af en toe zijn zang horen.

Omdat het in deze periode echt de tijd is van de terugkomst van de zomervogels, konden we regelmatig een nieuwe jaarsoort noteren zoals o.a. de diverse zwaluwen. We zagen de boerenzwaluw, huiszwaluw en ook de grotere sikkelvormige gierzwaluw.  Qua roofvogels zagen we hier de buizerd, torenvalk en de havik.

Ook een mooie bruinig gekleurde purperreiger kwam over ons heen vliegen en in het riet zagen we enkele malen een fraai paapje.

De westkant van polder Sandelingen is een groot open gebied, dat nog volop in ontwikkeling is. Het open gebied vonden wij wat tegenvallen met allemaal percelen met kleine boompjes en wilde lage begroeiing. In een plasje vonden we de zomertaling, een mooi getekende eend, waar het helaas niet zo goed mee gaat. De aantallen blijven jaarlijks omlaag gaan. Ook hier in het gebied weer enkele gele kwikstaarten en een groepje putters.

Verderop in het gebied stonden wat oudere bomen, fruitbomen en veel bramenstruiken. Hier waren de vogels een stuk actiever en zagen we meerdere grasmussen, kneutjes, heggenmus, fitis, tjiftjaf en zwartkop. In de verte was een roepende koekoek te horen, een geluid dat helaas ook steeds minder te horen is in Nederland.

De tijd tikte alweer flink door en we wilden nog richting de Alblasserwaard. Allereerst richting Kinderdijk, waar we een mooi uitzicht hadden over de molens. Omdat de wandeling naar de vogelhut toch nog een flink eind lopen was, besloten we dit niet te doen omdat er anders te weinig tijd zou zijn voor de laatste stop. Vanaf de dijk een tijdje over het gebied gekeken. De visdiefjes zagen we wel, maar de zwarte stern liet zich niet zien. Vanuit het riet klonk ook hier weer de cetti’s zanger.

De laatste stop was gepland nabij Bleskensgraaf waar in de polder nog een groep brandganzen zou zitten met daartussen twee roodhalsganzen. De groep ganzen was enorm met vele duizenden brandganzen, iets wat je in april niet meer verwacht. Het was dus flink zoeken, maar na een tijdje werd eerst 1 en later ook de 2^e roodhalsgans ontdekt. Echt een prachtige soort, maar toch wel erg apart om deze met een temperatuur van 25 graden te zien. Het zijn vooral wintergasten die we normaal zoeken als we in de winter met handschoenen en mutsen op pad gaan.  Een mooie afsluiter van een heerlijke warme vogeldag.

Aalscholver
Fuut
Blauwe reiger
Purperreiger
Ooievaar
Knobbelzwaan
Grauwe gans
Grote Canadese gans
Brandgans
Roodhalsgans
Nijlgans
Bergeend
Wilde eend
Krakeend
Zomertaling
Wintertaling
Slobeend
Tafeleend
Kuifeend
Bruine kiekendief
Torenvalk
Buizerd
Havik
Fazant
Waterhoen
Meerkoet
Scholekster
Kluut
Kleine plevier
Bontbekplevier
Kievit
Tureluur
Grutto
Kokmeeuw
Stormmeeuw
Zilvermeeuw
Kleine mantelmeeuw
Visdief
Houtduif
Turkse tortel
Koekoek
Gierzwaluw
Huiszwaluw
Boerenzwaluw
Grote bonte specht
Groene specht
Halsbandparkiet
Veldleeuwerik
Graspieper
Witte kwikstaart
Gele kwikstaart
Spreeuw
Ekster
Gaai
Zwarte kraai
Kauw
Winterkoning
Heggenmus
Blauwborst
Rietzanger
Cetti’s zanger
Fitis
Tjiftjaf
Zwartkop
Grasmus
Paapje
Roodborst
Merel
Zanglijster
Pimpelmees
Koolmees
Huismus
Vink
Groenling
Putter
Kneu
Rietgors